بررسی ارتباط بین سطح سرمی مارکرهای توموری با شدت فیبروز کبد در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن و سیروز

مقدمه: مطالعات متعدد در جوامع مختلف ارتباط بین سطح سرمی بعضی مارکرهای بیوشیمیایی مانند ca125، ca15-3، a.fetoprotein و ca19-9 را با شدت فیبروز کبدی نشان داده اند. مطالعه ی حاضر جهت بررسی این ارتباط در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن انجام گرفت. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی در مجموع 30 بیمار در شهرستان اصفهان بررسی شدند. ابتدا اطلاعات دموگرافیک، قد و وزن کلیه ی بیماران ثبت و سپس میزان پلاکت، ast، alt، ca 19-9، ca15-3، 125ca- و آلفا فیتوپروتئین سرم آن ها اندازه گیری شد. آن گاه، بیوپسی کبد انجام و شدت فیبروز با استفاده از روش طبقه بندی شاخص فعالیت بافتی (histological activity index یا hai) تعیین شد. داده ها توسط آزمون های multivariant logistic regression، ضریب همبستگی spearman و generalized linear regression تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سطح سرمی ca15-3، ca19-9 و آلفا فیتوپروتئین با شدت فیبروز کبد ارتباط معنی دار داشت. این ارتباط بین سطح سرمی ca125 و فیبروز کبد یافت نشد (079/0 = p). نتیجه گیری: یافته های ما ارتباط بین ca15-3،  ca19-9و آلفا فیتوپروتئین را با فیبروز کبدی نشان داد. به علت حجم نمونه ی کم نمی توان استفاده از تومور مارکرهای فوق را به عنوان راهی برای تشخیص مرحله ی فیبروز کبدی معرفی کرد اما می توان بیان کرد که بالا بودن سطح سرمی تومور مارکرها به طور قطع نشانه ی بیماری بدخیم در این گروه بیماران نیست.